Και ξάφνου θαρρείς τα κύματα έπαψαν να μιλάνε
Τα πουλιά σταμάτησαν τώρα πια να τραγουδάνε
Κι έγινε η σιωπή σεντόνι στα κορμιά μας
Πάγωσε στα χείλη το φιλί και στην καρδιά η χαρά μας
Πέλαγος γινήκαν οι καημοί της λησμονιάς τα λάθη
Στα στήθια μας βαθιά πληγή αιμορραγεί η αγάπη
Οι λέξεις βράχια κοφτερά μας που κομματιάζουν
Καταιγίδα δυνατή τα δάκρυα που αναβλύζουνε και στάζουν!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου