Φεγγάρι, αγάπη, χωρισμός
ήλιος καρδιά και σκέψη
θεέ μου θεριά που προσπαθεί
άνθρωπος να παλέψει.
Τι κρύβεται, τι κρύβεται
στο βάθος της καρδιάς
της ερημιάς μας η φωνή
το φως μιας αγκαλιάς.
Έβγα φεγγαράκι μου απόψε πιο δειλά
σαν κόρη που τα μάτια της τά χει χαμηλά
κι ανάλαφρα περνά
περνά μα δε μιλά.
Αυγή και δείλι η ζωή
στου ορίζοντα την άκρη
τον ίδιο δρόμο περπατούν
το γέλιο και το δάκρυ.
Τι πέρασε, τι έρχεται
φεγγάρι που θα φτάσει
τη μοναξιά ο άνθρωπος!!!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου