στα χείλη η φωνή δεν βγαίνει
αυτά που η ψυχή ποθεί
τι αγαπά και τι προσμένει
Πίσω με γυρνάς
σαν άνεμο με στροβιλίζεις
στο σύμπαν με σκορπάς
παντού με διασκορπίζεις
Ξυπνώ με δάκρυα ψυχής
βρέχω τα όνειρα μου
ψάχνω μεσ' τη σιωπή
μα είσαι τόσο μακριά μου
φωνάζω τ' όνομά σου
στ' αστέρια το έγραψα για να το δείς
πάνω στους χτύπους της καρδιάς μου
να το ακούσεις και να 'ρθείς
και σπάω γιαλί η αγάπη και πονά
χωρίς εσένα βέλος στο κορμί η μοναξιά
(Κατερίνα Α.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου